பெண்ணே ஞாபமிருக்கா

அன்று 
ஒற்றை மரத்தடியில்

உனக்கு 
நான் கொடுத்த
முத்தங்கள்

அந்த மரம்

இன்றும் தன்
பசுமையை காட்டி

எனக்கு
ஞாபப்படுத்துகிறது அதை !

அட
அந்த பட்டாம்பூச்சி
என்ன அழகு
ஒருவேளை
அவளை உரசியே
தன்னில்
நிறங்களை
ஏற்றி இருக்குமோ

எத்தனை மரங்களுக்கு
தெரியும்
நீ என்
மனங்கொத்தி பறவை
என்பது !

உன் கவிதைகளுக்கு
தலைப்புகள் இல்லையே
என
நண்பன் கேட்டான்
நீ வெளியூரில்
இருப்பதாக
நான் சொன்னேன்
சரிதானே !

என் கவிதைகளை
ரசித்தவள்
என்பதால்
உன்னையும் நான்
ரசிக்கிறேன்
கவிதையாய் !

நான்
எல்லா கவிஞனின் 
கவிதைகளையும் படிப்பேன்
ஆனால் எழுதுவது
என் கவிதையை மட்டுமே
நீயோ
நிலவின் அழகை வாங்கி
ஜொலிக்கிறாய்

தானே புயல்

தானே புயலுக்கான 
நிவாரண நிதி 
எனக்கும் தரச்சொல் 
உன் நினைவினில்
தவிப்பது 
நானும் "தானே

பெண்மை